АЛМАТЫ, 23 наурыз – Sputnik, Кәмшат Сатиева. 1962 жылдың соңында Украинада жоғары оқу орнын тәмамдаған Петр Коробкоға Қазақстанға жолдама бұйырады. Медеу мен Шымбұлақта орманшының көмекшісі болған ол бір жыл өтпей белгілі актер Михаил Пуговкинмен, сол кезде есімі көпке таныла қоймаған Владимир Высоцкиймен бірге үлкен экраннан бір-ақ шығып, белгілі бір деңгейде танымал болады.
Алдымен сәл шегініс жасап, киноның не туралы болғанына тоқтала кетелік.
Бұл оның жалғыз алаяқтығы емес еді. Осыған дейін мал шаруашылығы кешенінің басшысы болған ол, ауылшаруашылығы көрсеткішін қолдан жасаудың амалын жақсы игерген. Көрші фермадағылардың майын сатып алып, оны өздері өндірген секілді есеп өткізіп, көрсеткішін жақсартқан. Сөйтіп Кукушкиннің тасы өрге домалайды. Ал бұл жолғы қулығы іске аспай қалады. Онда да жас тілшінің кесірінен.
Кино шыққанға дейін де Михаил Пуговкиннің есімі Кеңес одағында дүркіреп тұрды. Ал кішкентай жасөспірім Владимир Высоцкийді ол кезде біле бермейтін.
Әйелдер келіп аттың шылбырына жабысты...
Қазақстанға жолдамамен келген Петр Коробко – Медеу мен Шымбұлақтағы жасыл шыршаларды өз қолымен отырғызған адамның бірі. 1962 жылы онда шырша жоқ еді, тек жоспарда болатын.
"Мен атпен Шымбұлақтан Медеуге қарай түсіп келе жатқанмын. Ол арада көпқабатты үйлер жоқ еді. Бұл 1962 жылдың желтоқсан айы немесе 1963 жылдың қаңтар-ақпаны да болуы мүмкін", - деп еске алады өткенін Коробко.
"Бірнеше әйел жүгіріп келіп, аттың шылбырына жабысты: "Жігітім, тоқтай тұршы. Бізге атты кісі керек еді. Киноға түсесіз бе" деп сұрады олар. Сөйтіп менің қай жерде тұратынымды білді. "Алматы қаласы Пролетарский көшесі, 34 үй" дедім. Содан кешке үйге келіп тұр. Не болды, ойландыңыз ба дейді. Әйелім, ойбай бар, уәде етіп қойыпсың ғой деді. Содан ертеңінде белгілеген уақытта айтқан жерлеріне атпен жеттім", - дейді Петр Васильевич.
Ән салған жоқ...
Кинода ол Пуговкин мінген атты жетектеп жүруі керек болыпты.
"Киноның эпизоды бойынша мен орманшымын, өзіме қарасты – Шымбұлақ аумағын шолып жүріп, жолда бір адамды кездестіремін. Ал ол жүгіріп келе жатып, құлап, аяғын жарақаттап алған саяхатшы. Оған көмек керек. Міне, осылай кездейсоқ жолаушымды мен атқа мінгізіп, өзім ат шылбырынан ұстап кете беремін", - дейді Петр Коробко.
Сол жерде Высоцкийді кездестіріпті, алайда оның кім екенін кейін түсінген.
"Әлі есімде. Шымбұлаққа келіп едім, актерлер орманшы үйшігінің жанында тұр екен. Ішінен бір жас жеткіншек суырылып шығып, қасыма келді. Қазір оның Владимир Высоцкий болғанын біліп отырмын. Ол кезде білмеп едім. Ол кинода ән салған жоқ. Ойнаған рөлі де елеусіздеу еді. Менен атымды сұрады. Мен бердім. Өйткені ол кинода ат мініп жүретін баланың рөлін ойнаған", - деп еске алады өткен күнін ол.
25 секундтық танымалдылық, жақсы қаламақы...
"Маған 7 сом 37 тиын төледі. Ол ақшаға қыдырып, мейрамханадан тойып шығуға болатын. Түк бітірмей алғандаймын. Ал орманшы көмекшісінің ол кездегі жалақысы 60 сом болатын", - дейді Петр Коробко.
Сол кезде ол киноға түскені үшін аса қуана қоймапты.
"Пуговкинмен әмпей-жәмпей сөйлескеніміз жоқ. Өзім де сөзшең адам емес едім. Бірақ ол кино түсірілімі кезінде менімен қалжыңдасып жүрді. "Петя, давай-давай, жарайсың..." деген секілді бір нәрселер айтатын. Ал мен разы емес едім. Өйткені ол кезде жаспыз ғой, жұмысым әлдеқайда маңыздырақ еді", -дейді бүгінде 80 жасқа толған орманшы қария.
