Шебердің айтуынша, оның зығыр немесе мақта жіппен сәнді үлгіде бұйымды інжу-маржанмен кестелеуді қарастыратын көне техникадағы ең алғашқы жұмысы бойжеткенге арналған мерекелік таңғыш болды. Бұл тұрмысқа шықпаған қызға арналған алғашқы баскиімі болған.
Үйлену тойы кезінде мұндай таңғыштың үстінен арнайы дайындалған сәнді баскиім кигізеді де, кейін тұрмысқа шыққан әйелдің басына "кокошник, кика, кичка, повойник, самшура" деп аталатын баскиім кигізіледі.
Шебер қолынан шыққан әрбір сәндік баскиім ерекше. Олардың әрқайсысын дайындауға Ресейдің шет аймақтарындағы өлкетану музейлеріне қойылған үлгілер шабыт берген.
Қолөнер шебері көне әдіс пен заманауи материалдарды үйлестіру арқылы этностильді дамытуды өзінің парызы деп санайды.
Оның пікірінше, басқа киюге және мойынға тағуға арналған бұйымдарды сән әлеміне шығаруға болады.